Ömür Hanım Şiiri - Döndü Dülger

Umuda tutunmak güzel şey amma,
Beklemek çok yoruyor Ömür Hanım.
Rüyada kanatlanıp uçmak âlâ da,
Uyanıp yere çakılmak,
İşte o çok zor Ömür Hanım.

Takvim yaprakları bir bir eksiltse de bizi,
Kalbimizde maviye tutkun bir yol gizli.
Bir tebessüme eritsekte buz tutmuş hayallerimizi,
Ansızın gelen vedalar,
İşte o dayanılmaz oluyor Ömür Hanım.

Gözyaşı tuzla karışıp, kelimeler ağırlaşınca,
Suskunluklar birikip dilimizi tartınca,
İçimizde ki çocuğu avutacak yalanlar kalmayınca,
İşte o yüreğe mızrak olup oyuyor Ömür Hanım,

Selamsız sabahsız anlar çoğalınca,
Kendini sığdıracak bir gönül bulamayınca,
Şarkılar canına kastedip, şiirler kılıcını kuşanınca,
Sayılı ömre bir nefes bile külfet oluyor Ömür Hanım.
Ve insan yaşadıklarına bakıp yaşayamadıklarına takılınca,
Kimseye belli etmeden yavaş yavaş ölüyor Ömür Hanım.....
Döndü Dülger