Ömrün Duvarları Şiiri - Bedri Tahir Adaklı

Bazen en imkânsız seçimlerdir çareleri sunan,
Baharlar yalnızlıkla damgalansa bile..
Kaderin ördüğü ince danteller arkasında/
hiç ummadığınız nice güzellikler saklıdır.
Her zaman şafaklar lavanta kokularıyla söker,
Fırtınaların alıp götürdüğü olur duyurmayan..
Aşksız duaların yapıldığı gecelerin sabahında;
Yüzler solgun perdeler gibi olur.
Hayatın örüldüğü ince iplerin en sağlamında/
yerinden koptuğu kusurlu dikişler görürsün.
Sevmek aslında ruhun çürümesini önlemek demektir.
Elbette anlamak gerekir bilmek yerine..
Kahkahaların nasıl atılacağını unutmuşluğun/
öncesinde ki umutlar yaşatır ruhları..
Bazen aşk çıkar karşına ummadığın anlarda;
Çatlak aynalara baktığında gördüğün şey değildir.
Düşünceleri saklayan gözlerdedir gizlenen,
Yalnız insanî olan bir şeyin iri gözleri gibi..
Yakalanmış bir kuş kalbi gibi çarpıyorsa kalbin!
Aşk kendini ancak tanıtmış demektir.
Kelimeler artık konacak yer bulamaz;
Dalları kıracak kadar ağırdır.
Umutsuzluğu gayeye dönüştüren/
bir âmil oluverir.
İşte aşk en sonunda büyük lütufla/
kalp kırıklığı kılığında görünür.
Çünkü her gündüzün bir gecesi olduğu/
inişlerin ise yokuşu olduğu gibidir.
Unuttukların arasında ezilmiştir artık o..
İşte ömür böyle bir şeydir.