Anne! ! !
Sen ağlıyorsun
Ağlıyorsun sen anne…
Ağlamak yakışır mı sana
Yakışır mı o güzel gözlerine? …
Oysa ki
Yokluğunun üzerinden
Bol sıfırlı saatler geçmişti…
Oysa ki
Yüreğim yalnızlığı seçmiş
Hiç boşuna uğraşma
Yeni de olsan
Açmam sana kapımı
Ben
Seni de, senden öncekileri de
İnsan kalmış mı ki
İnsanlık olsun
İnsanlık yaşatılmış mı ki
İnsanlık ölsün
Hep alavere
Bir mevsim yaşarım ben
O da yalnız Sonbahar.
Değişmez benim mevsimlerim
Ne kış
Ne yaz
Ne de ilkbahar....
Heyyy! .. Çocuklar! ..
Biz sizleri çok sevdik
Çookkk! … çok
Küçük bir ayrımcılık yaparak
Erkek olanlarınızı biraz daha çok
Öyle çapkın
Öyle hovarda
Öyle zamparayım ki
Birden çok sevgilim var
Bazen, isimlerini bile karıştırıyorum
Üzerinde dağlar kadar kar
Yüreğinde bulutlar kadar
Hüzün var
Hey! … gidi koca çınar…
Senin de mi saçlarını ağarttılar
Şu geçen vefasız, zalim yıllar…
Sevdalarım kadar büyük
Kimsesizliğim kadar yalnız
Tutsaklığım kadar hareketsiz
Dertlerim kadar sıralısınız...
Ahhh… ahhh… siz var ya siz!
Yazdım, olmadı
Çizdim, olmadı
Söyledim, inanmadı
Bilmem ki ne yapsam
Sevgimi O’na nasıl anlatsam...?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!