SAMSUN / ÇARŞAMBA - 22.01.1998
Yok olunuşumun içinde buldum kendimi bir anda.
Ölmek için daha erken değil mi oysa?
Var oluşumun son gücünü sarf ederek yaşama bir adım daha yaklaşma düşüncesindeyim...
Olası ihtimaller aklımda geçmiyor değil ama inanmak istemiyorum.
Göz kapaklarım kapalı, açamıyorum. Zihnim açık, her şeyi duyuyorum.
Her yer karanlık ama insanların çığlıklarını duyabiliyorum...
Düşünüyorum, sevdiğim insanlar geliyor aklıma.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta