Ölümle Yaşam Arasında Kaldım

Ölmek istedim defalarca kendi içimde
Çıkmaz sokaklara girdim yüreğimde her gece
Zulmettim kendi kendime çıkışı bulamadıkça
Yoruldum ben bu hayatta huzuru ararken

Bulamıyordum bir türlü ait olduğum yeri benliğimi
Kayboldum defalarca yüreğimin derinliklerinde
Çıkış yolunu bulamadıkça ölmek istedim çaresizce
Bir labirentin içindeydim sanki kendi dünyamda

Işığımı ararken sert bir duvara çarptım her defasında
Çıkmak istedim karanlık sokaklardan ışığımı aradım
Ruhumun derinliklerinde ölmek istedim sadece
Kayboldum yüreğimin derinliklerinde kuytu köşelerde

Karanlık dünyamda varamadıkça bir yerlere
Nefesim kesildi her defasında koştukça hızla
Bir kar tanesi misali eriyip tükendim günden güne
Bulamadım bir çıkış bulamadım bir türlü ait olduğum yeri

Kaybolmak ölmek istedim her defasında
Ölümle yaşam arasında kaldım uzunca bir süre
Çaresizlik böyle bir şeydi işte umutsuzca
Bir gecenin içinde kayboldum ben kayboldum

Sonra bir gece yıktım bütün imkansızlık duvarlarımı
Işığımı buldum Allah'ın yardımı ile kendi mücadelemle
Sonra da kendi gücümle çıktım işte o karanlık sokaklardan
Ölümün ucundan döndüm karanlığın içinden çıktım

O ân kurtuluş sanmıştım çaresizdim işte
Yolumu buldum çok şükür sabırla sonunda
Işığım oldu yaradan, sığındım ben onun merhametine
Şifa verdi yaralı yüreğime, işte buldum yolumu sonunda