Namluyu alnına dayamak gibi bir şey ölümün.
Her sabah su vermek,
Saksıdaki çiçeğe.
Güneşi kucaklamak, kırlara çıkmak.
Uzun maviliklerin ardına,
Uzun uzun bakmak.
Yarın yaşayacağın aşkı
Behey! kaburgalarında ateş bir yürek yerine
idare lambası yanan adam!
Behey armut satar gibi
san'atı okkayla satan san'atkar!
Ettiğin kâr
kalmayacak yanına!
Devamını Oku
idare lambası yanan adam!
Behey armut satar gibi
san'atı okkayla satan san'atkar!
Ettiğin kâr
kalmayacak yanına!
Yarınlara bakıp ölümün soğuk yüzünü dünlerde bırakmak..Yaşamın renksiz gerçeğini aklımızdan çıkarttığımız anlar az değil aslında...Başka türlüde nasıl sıkı sıkı tutunuruz mavilere. Nasıl asılırız yarınlara..
Bu gün ölümle ilgili okuduğum üçüncü şiir. hayırdır inşallah )))Saygılar güzel yüreğinize..
Ölümün gözlerine ustaca bakmaktı bunun adı..Son kurşunu göğüslemek hem de özgürce,sahiplenmek yarınları korkusuzca..Ecelin şerbetini kızılcık niyetine içmekti ince bellide..Öylesine meydan okumak,yitip gitmeye..
Kaleme sonsuz kere saygımla..
yaşamak da bunu gerektiriyor en çok.. ölümün o soğuk nefesini hissetmemek her ne kadar mümkün olmasa da, yine her gün aynı masada, yahut da aynı yarınlara inanan o umut dolu sayfalarda, bir bardak çayı düşünüyor insan, yarınki hava durumunu ve ölümsüzlüğüne inandığı o sonsuz aşkı düşünüyor.. hayat, ölüme karşı gerçekten.. çok güzel bir şiirdi usta.. kutluyor, saygılar sunuyorum..
Cevat kardeşim!
Kutluyor,
muhabbetle
selamlıyorum...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta