Pembe bir koşudur; ölüm,
adımlarının avuçladığı...
Sırça köşkten cesedin,
zaman toprağına düşdüğü an,
bil ki kıyametin koptu
ve sen öldün...
şimdi iki emanetim var sana
Gitmek. Bir hançeri inceltip
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
Devamını Oku
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
biri fersiz gözlerine iki damla yaş olsun
gözlerimden
biri de suskun dudaklarına sessiz bir ah olsun
kırık kalbimden... güzel...
Ölüm yok dostum ,
İnan yok,
Var ise...Bu hayat,
Manasız ve bayat,
Olmaz mı dostum
selamlar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta