Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Evet 'her nefis ölümü tadacaktır.'
-0-
Ölüm
Uğramadan sana, geçsem uzaktan;
Yine de peşimden gelirsin ölüm.
Kurtulsam da hergün onca tuzaktan,
Vakti gelir bir gün bulursun ölüm.
Söyler misin bana; sen nerde yoksun?
Nefsimin üstünde bir ağır yüksün.
İsyanım olamaz çünkü sen haksın.
İçimden ne geçer bilirsin ölüm
Ne adım bilirsin ne de sanımı
Anamı, babamı, hem de canımı…
İkide bir bomboş koyup yanımı
Bir gün sen de yalnız kalırsın ölüm.
Nice hükümdarı af mı eyledin?
Zenginmiş, fakirmiş, kimi eledin?
Sen ezelden beri her an böyleydin,
Ayrı gayrı bilmez, alırsın ölüm.
(2009/8/Konya)
Tayyar Yıldırım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta