Büyük Hastaneye ölüler girer
Gece, kapanır kapıları
Ve ısız, susuz musluklardan akar
Gider kuru, sahipsiz ruhları
Yüzlerinde bir virgül gibidir
O son hecenin vuruşu
Bir anlık bir nefes duruşu
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta