Altın gibiydi gece,
Altın sarısı karanlık içinde doğdum.
Milyon canlı feda etti tabiat
Hiç biri benden önemsiz olmayan.
Küçük bir köyde sabahladım
Ölümü daha iyi anlamak için.
İnsanlar küçüldükçe büyüdü ölüm.
Ölüm büyüdükçe
Küçüldüm.
Can dilencisiydi azraile
Anlamadım kim verebildi canını.
Hergün uyandığım odamda uyandırdı
Sarhoş sabah beni
Leş gibi ölüm kokusuyla.
Her ölümün ardından,
Bir gece içiyormuş meğer
Anladım...
Kayıt Tarihi : 5.5.2007 19:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!