Bu hikayeyi, bir arkadaşı babama anlatmış. Babam da çok beğenmiş bana anlattı. Hikaye benimde hoşuma gitti. Sizlere anlatmayı uygun buldum. Hikaye bu ya, günün birinde. Diye başlamış.....
Feryal: ellerini ovuşturarak içeri girdi, doğru aynanın karşısına geçti. Burnu kıpkırmızı olmuştu. Dışarıda buz gibi soğuk bir hava vardı. Daha da beteri nisan ayında kar yağıyordu. Paltosunu çıkardı. Ellerini bulaşık makinesinin buharına tutarak ısıtmaya çalıştı. Masaların tamamına yakını doluydu. Bu da iyiye alametti. Tezgahın arkasına geçerek çalışmaya başladı. Yapacak çok işi vardı.
Belma:
...Abla hava dışarıda çok soğuk değil mi?
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm