Ey sevgili! Düşen yapraklar, börtü, böcek perişanmış.
Esen sonbahar rüzgarından şikayet edip uyarmış.
Ey Sevilen! Bazı çınarlar el, hırka vermeye nazlanmış.
Sen gökyüzünde uçtun da, gökyüzünü şahit mi yaparsın diye sorarmış.
Ey nazlı can! El, hırka versen de olur, vermesen de olur. Canın sağ olsun!
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta