Kaldırımda oturmuş bir insan benzeriydi o gece,
Düşlerindeki geçmişi düş geleceğiyle barıştırıyordu.
Kara gecenin meydan lambasına takılmıştı,
Ani bir irkilmeyle uyandı...
Kafasındaki virgülleri aralıyordu,
Bütün tezatlar sakız gibi yapışmıştı,
Ölüme yaklaşırcasına daraldı.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta