Daha onüçündeydi evlendirilmişti
Çocuk olmadan anneydi şimdi
Yıllar akıp geçiyor
Hızlı adımlarla ayak uyduruyordu
Biri hasta dört çocuğu olmuştu
Hayatındaki en güzel şeyse
Üçüncü oğlunun okuluydu
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu çok sevdiğim kardeşim kadar yakın yardımcımdı onu kaybrtmek beni çok üzdü hayata dair okadar çok şey öğrendimki ondan yokluğunu çok hissediyorum..
ölümü ona yakıştıramadım hiç yaşaması gereken bir insandı ..
bu şiirimi ona atfediyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta