Öksüz Kaldı Yaşamak Şiiri - Gülsen Dede

Suskun duygular akar mısralara
Kurak bir yatakta
Sızlanan nehir toprağı gibi yutkunmuş cümlelerle,
Yalnızlığa mahkum baharda
Göğsümün orta yerinde
Nehirler içimde ağlar.
Ve efkarı bitmez
Başı dumanlı dağ olurum.
Göğsümde karanfil yangınlarıyla,
Tomurcuk güller utanır kırmızıdan.
Böyle boynu bükük,
Böyle mahzun,
Yeşil ve mavinin ortasında
Öksüz kalmamalıydı yaşamak...