Öğretmenim Şiiri - Üzeyir Lokman Çaycı

Eserin senin
Duyarsızlığın ucundaki
Yaşlı çocuklar…
Tutunmuşlar bencilliğin
Çıkıntılarından
İne ine aşağılara
Bir nesil tükeniyor…

Kırpıldıkça kenarlarından
İsyan üreten görüntüler
Üstü örtülü bir tezgah altında
Ejderhalar üretiyor pireler
Eylül onların gözlerinin içinde
Kinle oluşmuş bir yığınak
Fırsatçıların odağı
Sevgiyi imha eden bir sığınak
Ve…
Umut bağladıkları
Arkası uçurum olan
Bir dayanak...

Öğretmenim
Kurumadan
Değerleri kaynağı…
Yaklaş kılcal damarlarına
Gençliğin…

Yaklaş
Sönmüş bir duyarlığı
Zaman savurmadan.

Biliyorum
Yakanda iki el var…
Özgür değilsin iç dünyanda
Acılarla önüne düşerken yarın…

Sağında olaylar,
Solunda seni hırpalayan sırlar
Endişelerin kaynağı
Senin içinde büyüyen
Yarınlar...
Eserlerin
Sadece seni değil,
Kendilerini de göremiyorlar
Öğretmeniml…

Paris - 30.04.2001