Bacamda dumanlar,tütmüyor artık,
Küllenen bu aşkın,sebebi sendin.
Bahçemde papatya,açmıyor artık,
Yüzüme gülleri,fırlatan sendin.
Ne garip haldeyim,ne garip dünya,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta