Yaşadığın şehirde yeşeren umutlar,
Umutsuzluklara esir kaldı.
Yaşadığın şehrin semalarında, benim ruhum kaldı.
Yaralı yüreğim, sessiz ve Sen’sizlik içinde çarparken,
Gözlerimde yaş, yüreğimde hüzün kaldı.
Yaşadığın şehrin dar sokaklarında,
Adımlarımdan düşen, şekilsiz izler kaldı.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Çok güzel anlatım, hem konu hemde yazım iyi işlenmiş, içten dokunmuş yüreğine sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta