3.12.1994 İzmir/Konak
Pembe güller sardı her yanımı bir anda
Ben zaten böyle boğulmaya layığım.
Ant olsun yalnız kadın:
Al ve öğüt 7 milyon yıllık yorgunluğumuzu.
Gülümserken bil ki;
Yanlış kestiğin bir kavun,
Ham döktüğün adaçayı bile tahrik edebilir beni.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Sıra "o güne gelsin de..."
Bütün günler aynı olur o zaman,
Kalırım hem, sen de...
İşte "o güne" kadar
Değiş mümkünse,
Benze,
Alışkanlıklarını ayarla,
Biraz bana göre...
Sanki, bence...
Tebrikler Genç Şair..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta