Neydi o günlerimiz neydi o huzurumuz?
Komşuluklarımızla bitmezdi dostluğumuz…
Herkes güvenilirdi herkes saf düşünceli,
Kavga, dövüş, mahkeme hiç olmamıştık dertli…
Şimdi suratlar asık hal hatırsa kalmadı,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,



