Sert mizaçlı, hiç gülmeyen bir adamdı
Küçük, bahçeli bir evde yalnız yaşardı
Çocuklara içi giderek bakar,
Yine de huysuz ihtiyarı oynardı
'Nasıl bilirsiniz' deseler 'iyi' diyen bir Allah'ın kulu çıkmazdı belki,
Kendi halinde huysuz bir ihtiyardı işte...
Belliki hayat basamaklarında noksanları vardı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta