Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Bir tuhafım bu gün
Benliğim boşlukta
Gözlerim görmüyor
Saltanatın sende kalsın dünya
Ebedi kapı önündeyim
Çınar gölgesi kuş sesleri sanki cennet

Titretir kırları alazında uzanan bedenler
Papatyalı gözleri sarar sevmeler
Yayla yoluna düşmez dünyanın gamı
Gönülleri devirir bir bardak aşk şırası

Demlendi sevdanla gönlüm

Aşk; Benlikleri eriten bir volkansa
Ayrılık; Her zerreyi buz dağına
canlı bedeni harabeye döndüren fırtınadır...


Hayat bana

Tetiği çekince gözler
Tam şakağından vurulur gönül
Efkârını atar
Söz düşmez
Aşk alazında açar kırmızı
Ateş ve gül

Durun biraz

Yanan yüreklerin sızısı içimde
Çaresizlik ellerimde
Titrer kalemim
İsyan eder ruhum kelimelerim ağlar
Anne sütüyle tadmıştır şehadet şurubunu
Kefeni bedendir gözü karalar

Geçti yıllar dile kolay
Ağlayarak merhaba demişim yaşama
Ne bilirdim aynası yok ki dünyanın
Bir lokma bir hırka
Buldum kendimi ahtapotun kollarında
Gülücükler yalan

Yıllarca seni kalbimde sakladım
Sensiz geleceği istemedim
Bu aşkın bedelini acılarla ödedim
Dudaklarımda kaldı soluğun
Her nefesimde seni aradım
Büyülü hayaline yattı bakışım

Zamansız ayrılığın gün batımıyım
Ufkumu sinemde saklarım
Tutkun oldum
Sevmeye kıyamadığım
Okşamana doyamadığım
Viran ruhumun kasırgası

Ay ışığım sen
Yakamozlar ben
Oynaşalım mehtapta
Aşkımzı savuralım rüzgara
Meltem essin şarkımız yankılansın
Çiçeklerin dansını bülbüller kıskansın