Nurettin Sevim Şiirleri - Şair Nurettin ...

Sen olgun ol başak gibi.
Gök ekini biçme oğlum.
Büyüklere saygı göster,
Önlerinden geçme oğlum.

Senden yardım isteyene,

Kurban bayramında gittim köyüme.
Avlumuz, kapımız harabe olmuş.
Anamın özenle baktığı bahçe.
Çiçekler kurumuş, gülleri solmuş.

Kara erik, ayva, badem ağacı.

Rebiül evvel ayı,
On ikinci gecesi.
Vakit sabaha karşı,
Günlerden Pazartesi.

Mekke’de küçük bir ev.

Unutma! Dünyaya geldiğin zaman.
Adın konurken, kulağına okundu ezan.
Ömür; kamet ile namaz arası kadar bir an.
Namazın kılınacak elbet, verildiği gün salan.
Uyan ey gafil nefsim. Uyan, uykudan uyan!

ÖMÜR DEDİĞİN

Geçip gitti bu ömrümüz.
Gözün yumup açmış gibi.

Ömür; kafesinde bir kuş.

Rabbim şöyle buyurur, kullarına Kur’an’da:
“Zamana yemin olsun, insanlar hep hüsranda.”

“Ancak iman edip te, salih amel yapanla.”
“Hakkı tavsiye eden, sabredenler müstesna.”

Duamızı makbul eyle.
Tövbemizi kabul eyle.
Bizi kendine kul eyle
Salih kullarından eyle.

Çok büyütme cüssemizi.

Beşer huzur ararken, her yeri kâbus sarmış.
Sinelerde sessizlik, kalplerimiz kararmış.

Tüm mefhumlar karışmış, tepetaklak gerçekler.
Sisler dağıldığında gerçeği görecekler.

Sevmiyorum insanların halini.
İçimden hep ağlamak geliyor.
Neyim varsa yitirdim birer, birer.
Ne sağlık, ne sevinç, ne umut.
Geriye kaldı elemle keder.

Söyle zalim gurbet ne deyim sana?
Şu yalan dünyayı dar ettin bana.
Kül oldu vücudum hep yana yana.
Yandım gittim ala karlı dağ iken.

Ben gurbet ellerde geldim ne buldum.