Nurettin Sevim Şiirleri - Şair Nurettin ...

Seherde ses veriyor yanık sesli münadi.
Minarede okunur, Ezan-ı Muhammedi.

Minaredeki seda sanki Bilal’ın sesi.
Namaza çağırıyor onu duyan herkesi.

Senden ayrılmışım küçük yaşımda.
Gurbette ben seni özledim anne.
Hasret rüzgârları eser başımda.
Gurbette ben seni özledim anne.

Ayrılık ateşi bağrımı yaktı.

Ecdat dikmiş kaç asırlık bir çınar.
Kenarında şırıl şırıl bir pınar.
Söyler misin bu güzellik nerde var?
Çınarlara kıymayın efendiler.

Ulu çınar, Osmanlının simgesi.

Dünyada ne ekersen,
Onu bulursun.
Sonra yaptıklarına,
Pişman olursun.

Hayat inan ki,

Ey kimsesizlerin kimsesi!
Ey çaresizlerin çaresi!
Ey güçsüzlerin güç kaynağı!
Ey acizlerin dayanağı!
Ey gariplerin sığınağı!
Ey dertlilerin tabibi!

İhtiyarlık gelmeden önce,
Gençliğinin kıymetini bil.”
(Hadis-i Şerif)


Su gibi akıyor zaman.

Camiler cem yeridir, birleştirir herkesi.
Kâbe’nin şubesidir, Kâbe arzın merkezi.

Namaz vakti gelince tüm cemaat buluşur.
Dostlarıyla görüşür, komşusuyla konuşur.

Dinimizin emridir hac.
Giydiniz başınıza taç.
Kutlu yola giden hüccac.
Bizlerden selam götürün.

Ol mescidi Kıbleteyn’e.

Önce yıka ellerini,
Su ver ağzına, burnuna.
Yüzünü de yıkayınca,
Sıra gelir kollarına.

Başının dörtte birine,

İki kişilik bir oda.
Bir hastanenin odası.
Yataklarda iki yaşlı.
İkisi de kalp hastası.
Biri camın kenarında,
Diğeri kapı arkası.