Nokta veya noktalar…aslında noktalarım…ben onlarım onlarda benim….seviyorum ben noktaları kullanmayı…yazmayı…ifade etmeyi….hiç kimseyle paylaşmam…ne kadar paylaşmayı sevsem de.. noktalarımı paylaşamam…üç… beş….. yedi……. fark etmez…o an içimden kaç geçerse o kadar nokta koyarım… satır sonlarında…cümle aralarında…bazen boş sayfalarda... virgül kullanmayı sevmem veya diğer işaretleri… alın onları da siz kullanın… beni ilgilendirmez…ama noktaları bana bırakın… hem noktalar sizi beğenmez buna da emin olun…..çünkü benim noktalarla kader birliğim var….
Noktalar aslında bitişin ifadesidir.... aynı zamanda başlangıcın habercisidir…ama hem bitişin hem de başlangıcın kısa süreceğini göstermesidir…belki de bu yüzden seviyorum noktaları….noktalar aslında beni anlatıyor....ufak bir fark var gördüğüm… fark sayılırsa..noktalar bitirerek başlıyor…..ben başlarken bitiriyorum
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta