Her insan yaşamda her şeyin daha iyisini istiyordu, kendisinin iyi olması gerektiği ise kimsenin işine gelmiyordu.
Kendisi dışında herkesi kötü gören kendisi için iyi olan her şeyi isteyen bencil bir anlayışın hakim olduğu bir toplumda kim iyi? Kim kötüydü?
Ve neden insanlar kendileri söz konusu olunca bu kadar doyumsuz olabiliyordu?
Bu doyumsuzluğu insan istencine kim? Kimler? Hangi amaçla ve nasıl bir yöntem ile dönüştürüyordu?
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim