Nisari Özdoğan Şiirleri - Şair Nisari Öz ...

Tek başıma evde geçmiyor zaman.
Beraberken yumak yumak ördüğün.
Ev perişan, benim hallerim yaman.
Hani varya! .. O şen şakrak gördüğün.

Gittin hanemizi bir hüzün sardı.

Bazan durgun, bazan deli esersin.
Her ütülüşünde şansa küsersin.
Zarar çıksın; daha oynamam dersin.
Tedavisiz senin derdin kumarcı.

Helal kazançları sen kuruttun mu?

Bir yudum suya geldim, beni daha yandırdı.
Beynimde binbir şimşek, çaktı bu kuru çeşme.
Niceler konuk edip, abusuna kandırdı.
Kimbilir kaç asırdır, aktı bu kuru çeşme.

Bir kuru yalak kalmış, bir halka; su tasından.

Kuram derken harabettim bendimi.
Yıkıldı oluğum, bağlayamıyom.
Tanıyamaz oldum, kendi kemdimi.
Gülmeyi unuttum, ağlayamıyom.

Ben deva ararken dertlere daldım.

Son mevsimine girdim, dört mevsimlik ömrümün.
Dönüp dönüp baksam da, görünmez olmuş bahar.
Hazanımda gördüğüm yazdan kalma birkaç gün,
Ve ruhumdan silinmez, iz yapan hatıralar.

Kırık hatıralarla oyalarken gönlümü,

Güzel hasletlerime idlaller katanlar kim?
Dinini, milletini seven suçlanır oldu.
Müslüman pazarında salyangoz satanlar kim?
Cenaze alkışlanır, derviş taşlanır oldu.

İnançsız insan yarım, asla! . olamaz kamil.

Azrail deyince yeter.
Salımdan kaç kişi tutar.
Hatırlanacak neyim var?
Kimler beni hatırlasın.

Okum hedefi bulmadı.

Sin seksen bire erişti, bende hayal bitmiyor.
Yaşlı gönlüm hazan sonu yeniden bahar ister.
İbret almaz, basiret yok, nasihat kar etmiyor.
Yolun sonu geldi derim; yine de zinhar ister.

Kasap on paraya almaz biteviye beslenir.

Gözlerim artık bir şey aramıyor ufkumda.
Hiç umut görünmüyor, boş hayallerden gayrı.
Saflığımda istismar, cefa buldum rıfkımda.
Sığınak bulamadım, yaban ellerden gayrı.

Ben beni kaybetmişim, neredeyim bilen yok.

Bir sevgi düşledim ömür boyunca.
Bir Sultan kalbimi alıp gidiyor.
O sultanı yar yerine koyunca,
Gönlüm hülyalara dalıp gidiyor.

Elbet o bir sultan, beni nedecek,