Nisari Özdoğan Şiirleri - Şair Nisari Öz ...

Bin dokuzyüz yirmi üç yirmi dokuz ekimde,
gürleyen top sesleri, yer küreyi sarsmıştı.
Doğum sancısı bitmiş, bütün gözler hekimde.
Doğan Türklüğe umut, düşmanlara yasmıştı.

Ufukta doğan yıldız tüm yıldızlara eşti.

Kader mi, şans mıdır bizi böyletti.
Senden ayrı gurbet elde eyletti.
Bu gün yine Nisari'yi söyletti.
Kor olmasa duman tüter mi nazlım?

Pınara varmadan kırıldı testim.

Yanımda belalım, yokluğun keder
Bazen gülüm olur, bazen har'ımsın
İki yarım toplanınca bir eder
Ben yarımım sende diğer yarımsın.

Alınlarımızda yazımız ezel

Adına Dünya denen bu cadı kazanında,
Özenerek diktiğim çiçeklerim solmasa.
Bir bahar düşlüyorum ömrümün hazanında,
O bahara ermeden, ömrüm hitam bulmasa,
Yaşamak zor geliyor; hayallerim olmasa.

Seni sevmek Peygamber'in sünneti.
Mahşerde de esirgeme himmeti.
Ayağının altındaki cenneti,
Kazandımsa sensiz giremem anne.

Sevgin yumuşatır eğer taş isem.

Komutanım,babam,ağam,yüzbaşım
Ali'm sana,sen Allah’a emanet
Yarim ile nöbet tutan gardaşım
O da sana,sen Allah’a emanet

Hudut boylarında sizler orada

Dünyada eşi yok şanlı Ordumuz.
Kahramanlık sizde, sizde metanet.
Sizin ile baki kalır Yurdumuz.
Vatan size, siz Allah'a emanet.

Al rengidir kanımızın misali.

Sen hiçbir insanı hor görme canım.
Her insan bir alem bu kainatda.
Sen gibi insandır benim de sanım.
Ar da köpek, eşşek olma inatda.

Herkes sever kim ona nigar ise.

Ne dilersin behey sersem; felekten
Her tarafı şeş li, zar mı istersin?
Geçmez ele bir şey, kuru dilekten
Çilek ekip, ondan nar mı istersin?

Sen bir insan isen mantığın nerde?

İzzetli beylerim nere gittiler?
Boş meydana ye'cüc- me'cüc cem oldu.
Kargalar harmana hücum ettiler,
Arslan payı çakallara yem oldu.

Kurda yarar koyunların saflığı.