Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Vatanın üstündeydi düşmanın çizmeleri
Kabul edilemezdi rahatça gezmeleri
Yürekten duyuyorduk işgalin acısını
Hasma yâr edemezdik bu yurdun bacısını
Esir yaşamaktansa ölmek şerefti bize
Yokuşlar aşılmadan çıkılamazdı düze

Düşmanın karşısında dik durduk, diri durduk
Her engeli aşarız 30 Ağustos'larda...
Eğilmedik çok şükür; kararlı, iri durduk
Kabımızdan taşarız 30 Ağustos'larda...

Savaşta ve barışta biz ilelebet hürdük

Çin zindanlarında şehit edilen ozan Abdurrahim Heyit'e rahmetle

Kan ağlıyor Urumçi, buz tutmuş karanfiller
Bir yanda zalim gürûh, öbür yanda gafiller
Ahenk kesildi birden, teli koptu sazların
Gökleri yarıp geçti yankısı niyazların

Heybemdeki azık bitti
Acelem var ey yârenler! ...
Koca ömür, yazık bitti
Acelem var ey yârenler! ...

Yolum uzun, zaman kısa

bir leylek masalıyla başladı her şey…
sonrakaçacak delik aradı mahcup bakışlar
denize düşen gölgem ıslandı sırılsıklam
yakamozların esrik bakışlarında

içimdekiyakup da öldü yusuf’tan sonra

Acıyı katık ettim, hüzünden beslendim ben
Dünden nazar eyledim, bugüne seslendim ben
Meftun oldum sevgili o kara gözlerine
Siyah beyaz resmine bakıp da hislendim ben

Bu âlem-i fenâda var mıdır ana gibi?
Açar gönül bağında bir gül-i rana gibi
Zamanın beşiğinde evlâttır uyuttuğu
Yalanın karşısında hakikattir tuttuğu
Duaya durduğunda öne eğilir başı
Nedamet giryesidir kirpiğindeki yaşı

kırılır gümüş kanatları annesi ölünce şairin
duası eksilir gök sofrasında
ilhamı yara alır can evinden
güneşi çekilir gönül göğünden
zaman durur sulusepken gözlerinde

Bugün bayrammış yârenler!
Annesiz bayram olur mu?
Gözümüz kan yaş erenler!
Annesiz bayram olur mu?

Yaramız var, saran yoktur

Elveda demeden göçtün de gittin
Sensizliği aklım almıyor anne! ...
Gönül penceremi açtın da gittin
Kapımı hiç kimse çalmıyor anne! ...

Hasretin yaralar açıp gidiyor