Nihat Gülle Şiirleri - Şair Nihat Gülle

Görünen sıfatındır
Anı gören zatındır
Sen seni bilmek necatındır senin
Sen seni bil,sen seni
Hacı Bayram-ı Veli

Gitme gitme kal biraz daha sevdiceğim
Gitme yüreğimden ne olur aşk çiçeğim
Kalacağın yer al işte yüreğim
Gözyaşım kan olur,kanım gözyaşı
Sensin bu yüreğimin ekmeği aşı
Gözyaşlarım sel olup akar arkandan

Kimi gün semada uçarım kuşlar gibi şen ve özgürce
Kimi gün dalarım ummanlara kayıp şehirde gezerim fütursuzca
Kimi gün çin sarayına uğrar yolum meydan okurum yiğitçe
Çin sarayının en güçlü savaşçısını mağlup ederim korkusuzca

Kimi gün rüyalarımda sonsuzluk alemine terhis olmuş bir asker

Bir zamanlar dağlarda ovalarda özgürce gezen
Çiçeklerden başına taç,yapraklardan elbise yapan
Güzel mi güzel bir kızılderili prenses yaşarmış
Prenses cheroki yerlilerinin adeta gözbebeğiymiş
Erkekler gibi ata biner ava çıkar avlanırmış
Dağlarda bir geyik gibi kayadan kayaya sıçrarmış

Güzele bakmak marifet değil
Güzel bakıp güzel görmektir hüner
Güzele aşık olmak marifet değil
Güzellikleri yaratana aşık olmaktır hüner

Güzellik bir sermaye marifet değil

Bir zamanlar ilim hikmet kokardın
Aşıkları koynunda sırdaş tutardın
Tepelerden mezreye bir hoş bakardın
Her fani can gibi yerlerde kaldın

Harput'um kucak açmış yerliye,ecnebiye

Baharlar sevgi koksun,yağmurlar aşka ağlasın
Sevip te sevilmeyenler,karalar bağlasın
Aşk gönülde bitmesin, ömür boyu yaşasın
Değerini bilmeyen yare gönül vermesin

Yaşamak varken sevginin en yücesini
Aşkın taa kendisini
Özlemlerin en tatlısını
Sevdanın en karasını
Umutların en görkemlisini
Buldum ben o kapkara gözlerinde

Dereler sağnak yağmurlara
Irmaklar gürül gürül çaylara
Deryalar akan nehirlere
Ben sana muhtacım gitme sevgili

Arılar bal özlü çiçeklere

Seher vakti gül yapraklarına konan şebnemler kadar masum
Gün batımında,denizlerden esen rüzgar kadar mahzun
Ve okyanusların derinliklerinde ki bir inci kadar güzelsin
Benim için sen bana hayat veren annem kadar özelsin

Gurup vaktinde ufkun kanayan yarası kadar durgunsun