Nihat Gülle Şiirleri - Şair Nihat Gülle

Bir gizli yaradır içimde umarsız aşkın
Günbatımı hüznü çöker üstüme grup vakitlerinin
Günün son ışıklarıyla ufukta canlanır hayalin
Seninle konuşurken tutulur dilim, anlatamam

Her gece içimde dinmeyen bir sızı başlar

Yaşamın kıyısında yürüyorum
Sensizlikten üşüyorum
Başka yaşamlara
Özlem duyuyorum

Yıllar yılı bekliyorum

Sevgilim bilmeden aşık oldum endamına
Yerimde olsaydın sende tutulurdun sana
Özür dilerim bir tanem affet beni aşkım
Sana aşık olmak kim ben kim
Böyle bir küstahlık da bulundum
kalbime söz geçiremedim bir an

Izdırap kan ve gözyaşı yazılmış alın yazıma
Baldıran zehri aşkı içiyorum kana kana
Yokluğun deli dalgalarla vuruyor usuma
Gizli bir el sürüklüyor beni ahiret boyutuna

Gölgeler peşimde hangi kapıyı çalsam

Ne kadere sitemkarım
Ne feleğe isyankarım
Ne ölümlerden korkarım
Sensiz ömrüme yanarım

Ne günahla bulanırım

Aşk çiçeğim,yeni bir gün doğacak birazdan
Yeni umutlar yağacak üstümüze semadan
Yeni bir aşka yelken açacağız durmadan
Korkmayacaksın hayatı aşkla yaşamaktan

Sevgilerini gömmeyeceksin yüreğine

Görünmez göze masiva sevgi ruha inince
Cümle dertler bir olur gönle sevgi girince
Aşk deryasına girme zira o pek derince
Her zorluk aşılır,aşk- ı Hakka erince

Dağ gibi olsa aşılır sorunlar sevince

Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler
Yahya Kemal BEYATLI
Yahya Kemal “SESSİZ GEMİ” adlı şiirinde insanoğlunun en son ve en gizemli yolculuğu olan ölümü anlatırken,tüm yolculuklardan farklı olarak seven ve sevilenlerin giden sevgilinin ardından boşuna gözyaşı döktüğünü, giden sevgililerin bir daha geri dönmeyeceklerini bildikleri halde boşümitsiz de olsa beklemekten bir türlü vazgeçemedikleri,sonsuzluk gemisiyle sonsuz yolculuğa çıkan sevgililerin geri gelmeyeceklerini bilmezmiş gibi çaresizce beklediklerini anlatır.Kaybettiğimiz yakınlarımızın bir daha doğmayacak bir güneş gibi batıp gittiklerini bildiğimiz halde sanki bir gün çıkıp geleceklermiş gibi bir his duyarız.Belki de insan beyni kabullense de,insan kalbi sevdiklerini kaybetmeye proğramlanmamış olduğu içindir kimbilir.
Bir yolculuk,düşünün sessiz,sedasız uçsuz bucaksız bir deryaya açılmış,kaptanı mürettebatı görünmese de,yolcuları beklenen limandan
alınıp bilinmeyen bir aleme doğru yol alıyor.Ne kadar,ürkütücü değimli? İşte,insanın dramı aczi burada yatar.Ne bir mendil sallanır,ne kol.

Sonsuzluğu bir nefeste içine sığdırmaktır
Cümle Cihanı bir pula satmak hiçe saymaktır

Acıyı ağu olsa da bal şerbeti misali zevkle içmektir
Ölümü hiçe saymak ölümü de öldürmektir

Ayrılık rüzgarları esiyor yine çatlıyor topraklar
Hazan mevsimi misali düşüyor yapraklar
İnsanların başına düşüyor bir gece de aklar
Sevgisizlikten sanki zonkluyor şakaklar

Ayrılık sebepleri bırak şurda dursun