Bir Bakışın Tecellisi
Zamandan sıyrılmış bir an, bu siyah-beyaz karede billurlaşır,
Taş döşeli sokaklar, Arnavut kaldırımlarıyla örülü bir zikir,
Eski Anadolu’nun sessiz nefesiyle dolup taşar.
Nihal’im yürür, adımlarında bir letâfet,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta