Dünyanın en mutlu insanıydım doğduğun gün!
O gün kapkara bulutları silerek topyekün,
Güneş olup doğmuştun dünyamıza daha dün!
Uçuyordum kanatsız, ayaklarım yere değmeden,
Mutluluğu yaşıyordum, mutluluğun resmini çizmeden!
Gülücükler saçarak meydan okuyordun hayata kuralsızca,
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
