Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Ahmet bey bugün okuduğum ilk şiir ve o kadar muhteşem anlamlı ve güzel bir şiir...benim çok hoşuma gitti.Duyarlı yüreğinizi kutluyorum.Kaleminiz daim olsun.tam puan bırakıyorum sayfanıza..
Kimliklerimizi net ve yalın anlatmışsın on puan
Yüreğine sağlık
Saygılarımla
.....Neyime Benim.....
Bir tutam tuzum ben, engin deryada,
Bir küçük noktayım, yalan dünyada,
Bir şerit hayâlim, sonsuz rüyada,
Gurur da kibir de neyime benim.
Yaprağa rengini ben mi verdim ki?
Toprağa nemini ben mi serdim ki,
Elçilik şanına ben mi erdim ki?
Övünmek, kabarmak neyime benim.
Kuru yumurtaya can veren Allah,
Damlaya, zerreye kan veren Allah,
Gecenin sonuna tan veren Allah,
Aynada dev görmek, neyime benim.
Kuş gibi süzülüp uçamıyorsam,
Ceylan kadar hızlı kaçamıyorsam,
Denizde yunusu geçemiyorsam,
Yersiz kurumlanmak, neyime benim.
Dağlara ak örtü seremiyorsam,
Güneş’e hârını veremiyorsam,
Buluttan rahmeti deremiyorsam,
Kasılmak, şişinmek neyime benim…
En nihayet nâçar, solacak isem,
Ecel şerbetini, bulacak isem,
Soğuk bir mezarda kalacak isem,
İnsanı hor görmek neyime benim...
Yürekten kutlarım bu güzel duyguları,bu gözü açık kalbi,bu ilmi,bu kalemi.
İNSANI HOR GÖRMEK NEYİME BENİM,
Bu fevkalede sözün sahibini en yürekten kutlarım.
10 puan ve listemle,Ben artık burdayım nezaman müsait olursan görüşelim Ahmet kardeşim....Sağlıkla kalın.
Doğanın sonbaharda yenilgiyi kabullenip mateme büründüğü, kışın bembeyaz örtüye bürünüp matemini gizlediği, baharda ışıl ışıl güneşle dirilişe geçtiği, yazın berrak sularla ıslanıp can bulduğu bu hayatta neyim ki? Bir katre gücü olmayan, O'nun varlığını birkez daha hatırlamama yardımcı oldu güzel şiiriniz, neyim dememek, ne olacağım demek gerek, selam olsun varlığının farkında olan cümle insanlara, ruhuna mütevaziliği sindirebilmiş cümle yüreklere, sizin de yüreğinize sağılık...
Bir tutam tuzum ben, engin deryada,
Bir küçük noktayım, yalan dünyada,
Bir şerit hayâlim, sonsuz rüyada,
Gurur da kibir de neyime benim.
Yaprağa rengini ben mi verdim ki?
Toprağa nemini ben mi serdim ki,
Elçilik şanına ben mi erdim ki?
Övünmek, kabarmak neyime benim.
Kuru yumurtaya can veren Allah,
Damlaya, zerreye kan veren Allah,
Gecenin sonuna tan veren Allah,
Aynada dev görmek, neyime benim.
Kuş gibi süzülüp uçamıyorsam,
Ceylan kadar hızlı kaçamıyorsam,
Denizde yunusu geçemiyorsam,
Yersiz kurumlanmak, neyime benim.
Dağlara ak örtü seremiyorsam,
Güneş’e hârını veremiyorsam,
Buluttan rahmeti deremiyorsam,
Kasılmak, şişinmek neyime benim…
En nihayet nâçar, solacak isem,
Ecel şerbetini, bulacak isem,
Soğuk bir mezarda kalacak isem,
İnsanı hor görmek neyime benim...
Ahmet Kardeşim şiirine bölüp bir yerinden alıntı yapmaya gönlüm elvermedi... Her kıtası ayrı güzellikte ve birbirini tamamlar nitelikte.
Tefekkürün engin denizine dalıp, yanan yüreklerimize damla damla akıttığın katreler için teşekkürler... Tam puan+antolojim.
Bu şiir ile ilgili 25 tane yorum bulunmakta