Kaldım! ! !
Kaldırımlar üzerindeki, taşım sanki
İptal ettim zembereği saatsizim
Ayları, günleri kopardım artık
Ne yaşayan, nede ölüyüm ben
Yitirdim! ! !
Yıktım içimdeki bütün tabuları
Saldım başı boş artık anılarım
Düzelecek ne dalgam var, nede rotam
Ne yaşayan, nede ölüyüm ben
Yoksun! ! !
Mekanım gölgeler, küf kokan sessizlikler
Kulağıma düşen ses aksi sedam, ben
Yokluğun katran oldu, çöktü yüreğime
Artık ne yaşayan, nede ölüyüm ben
Kayıt Tarihi : 12.8.2007 02:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne korkarım zebaniden
ne iştiyakım olur hurilere
sen yoksan her zaman araftayım..
selamlar..
TÜM YORUMLAR (1)