İki bahar
Bir kıştı sığınağımız,
Zemheride köze dönüp
Nevbaharda sırılsıklam ıslandığımız.
Rüzgarlara şarkılar bırakıp
Ben sahil çocuğuyum
Sen yaylaların kızı
Söyle gönlümün nazı
Ne zamana biter ki
Kalbimi saran sızı.
Cansız bir Venüs'ü çıkardı işçiler
İvrindi yolunun kıyıcığından,
Mahreme dokunur gibi dokunarak
Çekinerek tuttular topraklı elleriyle
Usulca gün ışığına koydular.
Oturup karşısına mermer yontunun
‘ açlık kurbanlarına ‘
Uyu yavrum ninni
Kara yazgım ninni
Metal kuşlar gelecek
Lâpa, ekmek verecek
Kuzey dağları set çektiğinde
Yıldıza, karayele,
Kaçkarlar’ dan kaç kar
Kaç bahar
Boran
Yel, sel geçti
''Atatürk ne yapmış...''
Diye soran adam !
Anlatsam
Konserve kutusundan farksız kafan
Ne kadarını anlar ki...
Ben de bu yörelerdenim
Egeliyim, İzmir’den
O kentin dışında vurdular beni
Beni vuran o kentten.
Ne kanım aktı
Samyotisa,
Ellerime deyeceksin biraz uzansan
Samos'un nazlı kızı
Serin bir sabahta sisli ufuktan
/Sahilde olurum o demlerde ben/
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!