Neriman Şiiri - Alev Necile Dinc

Ucmadi kuslar gibi ozgurce mavi goklerde
Dogmadi gunes gibi kalplerde
Gencliginde guzelligi dolasirdi dillerde
Uzun boyu guzel endamina ne giyse yarasirdi

Yolda yururken hayran gozler onu izlerdi
genclerin kalbini titretirdi
Neriman yillarca sevecegi kisiyi bekledi
hayat mucadelesi gecim telasi derken
En guzel yillarini ondan caldilar
Zaman nehir gibi akti

Hayat yikti onu genc yasta
Saclarina kar dustu yuzune cizgiler
Icindeki feryadi duyan olmadi
Dusunceli gozler gulmeyen dudaklar
Buruk tebessumu akseder aynalarda

Dogdugu gunden beri mutlulugu tatmadi
Anne ve babasinin kollarinda
Sevilip oksanmanin eksikligi ile yasadi
Cocuklar nese icinde oynarken
Onun goz yaslari icine akti

Mutsuzluk duvari demir perde gibi gerilmis onune
Duvari asamadi
Cicek acmayan colde
Koca omru nasil gecti yalnizlik icinde
Omrunun son deminde gonlu
Umut sarkisini soyler
Acaba bir gun kalbime gunes dogacakmi