Zaman bir aynaydıysa
Dönüp bakıp dokunulmaz akisler ülkesi
Ben senin şimdinde
Birden olmayacak bir gecenin orta yerinde
Uykusuzluğun çemberinde dolanmaktan
Yorgun düşmüşken -her anlamıyla
Tamamlandı halka bildiklerimin yarı çapı kadarki
Ve ağırdın hangi denklemde ağrı
Bir dağın bin bir yolundan hangisi en zoru
Denk değildik
Eşitliğin karşısında duran sayıyı beğenmeyen bilinmez denklemler gibi
Zamanını şaşırmış ağaçlar
Maya bu
Ne kadar örtünse öyle çıplak,
Tükürdü aklından çok ağzına geleni,
Kelimeler kanatabilir sandı beni,
Bir bulantı..
Harflerden ibaret sessiz,
Bak gün geceye varmıyor yine
Gece güne
Bıraktım rüzgara bildiğimi sandığım ne varsa
Boş defterler gibi yaşsız kaldım
Barış yoktu
Bu savaş
Tekrar etmekten bıkmadıysa bir daha anlatmalı
Gerçekliğini yitirene kadar boğmalı kelimelerle
Susuşlarının sarılığına takılmadan geçip gidiyor işte gölgeler
Bırak ayağına kadar gelmişken
Boşluğun huzurunu,tadına bak
Seslendiğim sendin her soruda
Tuttum saçlarımdan oturttum şiir kıyısına,
Sözler bumerang,
Dönüp vurdu.
Çıplaktı bütün;
Yazık incinecekti,
Teninin saydamlığından okudum kaçınılmazı.
Yordu aksim beni
Suyu bulandırdım;
Bir bir tükürdüm suratlarına,
Adımı her andığında
Başıma toplanan suretlerin;
Ki hepsi bana benziyordu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!