Bitap düşmüş bir ruh gibi soğuk kaldırımlara kendini bırakmakta kalbim.
Eski püskü bir ev gibi çürümekte olan ruhum.
Kötü niyetli olmadığı için hapse atılan masum düşüncelerim.
Mühürlenmiş kalplere çürümüş zihinlere bağırarak kendini anlatmaya çalışan öfkem.
Bütün bunların arasında meğer elinde kırmızı arabası üstü başı yırtık bir çocukmuşum, bir yolcuymuşum ben.
Hayat kısaymış ya hiç çaktırmadan giden
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta