Sevda yüklü tomurcuklar
Gülü,dalı hep sevdim
Koparmadım yaprağını
Kuru çalıya can verdim
Verdim vermez olaydım
Kendi canımı verdim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
güzel şiir için kutlarım. paylaşıma teşekkürler.
ince bir serzenişti..yüreğinize sağlık üstadım.. saygılar size..
Emeği-ki buna sevda dahildir-emekçiden söküp alarak ve onun emeğine karşı,onun emeğini yok etmek için kullanan ve eşyanın doğası gereği her an kendi sonuna biraz daha yaklaşan ve bunun bilinciyle,kendinden sonraya bir şey kalmasın,diyerek kendiyle birlikte her şeyi yok etmeye çalışan bu insanlık dışı sistemlerin artık sonunun geldiğini düşünüyprum...Kutluyorum sayın şair,saygılarımla...
Kaleminize, şiir yüreğinize sağlık sayın Gülali Ölmez...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta