Nejla Özkan Şiirleri - Şair Nejla Özkan

Gözlerimde uzar geceler
Yıldızlar iner usul usul
Siler özlemin ateşini azar azar
Gözlerimde uzar geceler

Hasretin bestesini çalan yıldızlar

Alışmak sensizliğe
Yanıp kavrulurken zaman
Hasret yağmurunun güzelliğinde
Serinleyip ferahlarken yürek
Alışmak sensizliğe geceler sabaha gebe

Güneşim olup doğmayacaksan
günüme ısıtmayacaksan
Yağmur olup yağmıyacaksan
Islatmayacaksan benliğimi
Değmiyeceksen tenime ılık esen meltemle
Damla damla

Bir gülüş
Bir çocuk gülüşü bıraktım,
Ardından sana.

sıkıca Sarıl;
Ellerin boş,

Özgürlüğümsün dünkü gibi bugünümde de.
Öylesine çok özledim ki
Akşam sefaları renk renk bahçemde
Hatmiler sen gibi gelin çiçekleri kokuyor
Canım babam hala kokun üzerimde
O mavi gözlerin her sabah

Özlemin buğusu çöktü gözlerime
Akıtmıyorum gözyaşlarımı,
Islatmıyorum kirpiklerimi.
İnci taneleri düşerken sineme
Silmiyorum.
Özlemin kavrulsun pişsin diye;

Yalnızlığım kirpiklerime asılınca, hüzün düştü yüreğime

Hüznün şirazını içti geceden
yıldızlar yoldaşken ömrün demine
deminde topladı gamzelerine
doldu inci taneleri
şirazını içti geceden güneş

Gecenin kör sağır karanlığında,
Özlemin çığlıkları hüzünlere boğulur
Yıldızlar yaşar ayın kızılıyla
Kirpiklerim buğulanır seni andıkça

Safran karasıdır bağ bozumu koruklar

Sevmek güçtü,
Yorgun yılların ardından,
Kadın ağlamıyordu artık,
Gözlerinde tebessüm,
Kirpikleri utangaç sevgi açıyordu renk renk
Doluydu yüreği ne önemi vardı ki