Nejla Özkan Şiirleri - Şair Nejla Özkan

Bak ikigözüm bak
Yine gece ve sensizlikle doldu odam
Astım tüm duvarlara çizdiğim resimlerini
Aşkı davet ediyorum ikigözüm
Hüzünlü yağmurlar yağıyor kuytu köşesine
Ömrümün

İmkansız mıydı yazmak dünyanın gülen yüzünü
Umut dağıtmak damla damla
Gerçek sevgi yağmurları yağdırmak

İmkansız mıydı?

Yarım kalmıştı saatler
Mevsimler gibi karma karışıktı günler
Geçiyordu hayaller mavisinde dünde kalan günler
Mavi deniz yürek çırpınıyordu sessiz sessiz

Yarım kalmıştı hüzünler

,,,,,,,,,Hiç sildin mi?
........... Yüreginden akan yaşı
..................Yüreğin karasıyla sisli
.......................Sessiz sessiz kimsesiz
...............................Özlemden ağladı mı?
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Korlar düştü mü sinene

Saçlarımı savurdu rüzgar hayallerimde,
Aşkın şarabını içti deli gönlüm neyleyim,
Yüreğimi kavurdu hasretin yellerinde,
Aşkın şarabını içti deli, gönlüm neyleyim...

Avuçlarıma aldım gece yıldızla ayı,

i

İstanbul da, yine gece oldu sessizce;
Biten güne, batan güneşe inat yeşiller içinde
İstanbul gülüyor yarına umutları sırtında
Kirpikleri kuru, anka kuşuyla.

Bak sevgilim iki gözüm
Yine gece ve sensizlik
Nasılda ağlıyor yüregim
Issız izbe sokagımda
Ağlıyor gözlerim ıslak kirpiklerim
Özlemini yaşarken

Unutmadım akıp giden zamana inat
Senli akşamların şiir saatlerinde nefesini;
Yaşam dediğin yıldızların altında sabahlamak
Ay aydınlatırken geceyi düşler ile uyumak
Bir sevgi hatırasıydı ardımda kalan

Efkarlıyım bu gece
Gözlerinin büyüsü çöktü gözlerime
Unutmak istiyorum açtığın yaraları kanarken
Sevgim ağlarken hala
Aldığım her nefes sen kokarken
Zamanın gözlerinden öpüyorum

Gün batımı akşamlarda
Tarumar saclarım
Tan yeliyle doğan gün
Prangalı
Kızıl güneşin batışında
Hep temmuz sancısı