Nefsi tok olanı Şiiri - Murat Ülkü

Nefsi tok olanı,
Boy pos, endam eğlemez;
Ne girintiler, ne çıkıntılar,
Gözünü harama bağlamaz.
Ne fizik ne de çıplaklık,
Onu yoldan çıkarmaz.

Zira nefsin tok gözü,
Tenin albenisine kördür;
Bakışı ruhun özünü tartan,
Gönlün temizliğine yönelir.
Eksik etek değil,
Gönül gözüne değer verir.

Aç nefis, uçkuruna yakışanı ister,
İçi boş, dışı parlak bir hevesle.
Oysa tok nefis, gönlüne yakışana,
Bakışını sabitler, derin bir sesle.
Aradığı suret değil, sirettir özde,
Yüreğin sükûneti, en kutlu sesle.

Hakikat budur, nokta.
Gönül zenginliği en büyük mirastır.
Beşerî arzu gelip geçer,
Ama ruhun doyumu kalıcı bir payandadır.
Böyle bir bakış açısı, on puanlık bir erdemdir,
Zira nefs-i emmareye, en keskin kılıcıdır.

​Bir nefis ki doygunlukla yıkanmış,
Harama meyli, bir yalan gibi silinmiş.
Bakmaz artık göz, tenin geçici cilvesine,
O heves denizinden kıyıya çekilmiş.
Çünkü bilir; güzellik dediğin,
Bir fani tende eriyip yitecek.

Cazibe, süs, alım; hepsi bir rüya,
Uyandığında elinde kalan sadece manadır.
Uçkuruna yakışan, bedenin kölesidir,
Gönlüne yakışan ise ruhun rehberi.
O, teni değil, tözü arar her bakışta,
Kalbin attığı ritim, en değerli yaradır.

Şehvet, bir anlık yangın, çabuk söner kül olur,
Ama ahlakın nuru daimi bir ışıktır.
Tok gözlü insan, Rabb'in emanetine sahip,
Nefsin kışkırtmasına karşı dimdik durur.
Kendini bilmekle başlar bu yüce mertebe,
Huzur, en büyük ödüldür, kalpteki ebedî barıştır.

Bu duruş, binlerce sözden daha manalı,
Kişinin onuru, zenginliğinden bellidir.
O, kalbini besler, gözünü yorar değil,
Hayatın imtihanında bu hal en güzelidir.

​Nefsin tok hali, bir erdem libasıdır,
Giyen, fani dünyanın gürültüsünden uzaktır.
O bilir ki, asıl lezzet sükûnette gizlidir,
Şehvetin geçici fırtınası, kuru ve kalleş bir tuzaktır.
İnsan, bakışını nereye yöneltirse orası parlar;
Kimi tene, kimi gönül bağına hayran kalır.

Aç nefsin gözü, sürekli bir kıtlık hisseder,
Doymaz bir ihtirasla her güzelliğe uzanır.
Fakat tok olan bilir, her şeyin bir sınırı vardır,
Ruhun doygunluğu, bedenin isyanını bastırır.
O, insanı surette değil, samimiyette arar,
Çünkü ruhun aynası, kirli bakışta paslanır.

İşte o sebeple deriz, asıl zenginlik içtedir,
Gönlü zengin olan, dünya malına tenezzül etmez.
Onun gözünde ne boy ne pos, ne endâmın cilvesi,
Ebedi olanın peşindedir, geçiciye yüz vermez.
Nokta.