Her insanda bulunur, kesin nefs-i emmare!
Bi-şer denir âdem’e, budur buna emare.
Onunla imtihanda; nebi, veli ve avam,
Kulları eder helak, sokmaz ise tımara!
Azıcık yüz bulursa; “pes” dedirtir Yusuf’a!
Uyarsan arzusuna; uğrar iman küsuf’a!
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta