Yarınlarımı kefenleyip, ulu orta bıraktım..
Gök kubbe de yaş birikti, gözlerimse kuraktı..
Adımlarımdan izler sildim, geçmişime tur attım..
Kalbin benim gökyüzümdü, ellerinde haraptım.
Sor şimdi aşka;
Nefes gibi alınmazsa, yanar mı?
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
"Aşk", "Işk" kökünden türetilen bir kelime olup, mana olarak da sevenin sevdiği kişiyi- tıpkı sarmaşığın canlı ağaçlara sarılıp onları sever gibi yaparak boğarak öldürmesi gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta