efenim, kendini karanlık kentlere atıvermiş, akabinde kayıplara karışmış bir şairden ilham ilen buyurduk ki: Bugün seni bırakmak mübah Seni sevmek zıkkım oldu.
Sargılara sardığım mumyalarımı Yıkanmış göllere serdim Artık benim ağzımın kenarı kırış kırış Kapansın sığırlar dudaklarıma Fişlerimi alsınlar,mendilimi de… Ben kendime yeni düya almadım Ben yozgatı mersinden fark ettim…
efenim, kendini karanlık kentlere atıvermiş, akabinde kayıplara karışmış bir şairden ilham ilen buyurduk ki:
Bugün seni bırakmak mübah
Seni sevmek zıkkım oldu.
Sargılara sardığım mumyalarımı
Yıkanmış göllere serdim
Artık benim ağzımın kenarı kırış kırış
Kapansın sığırlar dudaklarıma
Fişlerimi alsınlar,mendilimi de…
Ben kendime yeni düya almadım
Ben yozgatı mersinden fark ettim…