Kültür Sanat Edebiyat Şiir

  • kübra13.12.2007 - 13:46

    Kübra benim için herşeyim demek, hatta yeteneksizliğimi sergileyerek şirler bile yazdım ona...

    HAKÜBRAN demek....

    Kim bilir nerdesin şimdi, neler düşünüyorsun…
    Üzülüyor musun? Yoksa umursamıyor musun?
    Bensizlik canını acıtıyor mu? Belki de acıtmıyor..!
    Rabbime dua ediyorum; Döndür bana! diye…
    Aslında inanınca daha huzurlu insan, daha güçlü! …
    -
    Korkularımdı seni kaybetmeme neden!
    Üzüntülerimin de kaynağı oldu bir anda; seni kaybedince…
    Bıraktım artık korkularımı, önce seni sonra da kendimi kaybettirdi bana…
    Rabbime sığındım kavuştursun bir an evvel bizi! diye…
    Ayırmasın iki cihanda da inşallah! …
    -
    Kocaman bir dünya istiyorum ikimiz için…
    Üzülmeyeceğin, bir ömür mutlu olacağın bir dünya…
    Bir an bile üzmeden, yalnız bırakmadan yaşatmayı istiyorum seni…
    Ruhumda hissettirecek kadar güven duymanı istiyorum…
    Artık sonsuz bir güvenle sımsıkı bağlanacağın, senin için yaşayan eşin olmak istiyorum…
    -
    Hakan Z.