Aynı dili konuşmamıza sebep güldüm yüzüne, gülecek mecalim yokken bıle! Sen ünlem dedin ben virgül dedim diye, sonuçsuz bır cümle kaldı geriye. Ben ortak noktamız olduğundan üç noktayı tercih ediyorum. Şairlerin yalnızlığını tadıyorum, kalabalıklar içindeki yalnızlık...
Hayat, sonu bilinmeyen cümlelerin sonuna konan üç nokta gibi devam ediyor ve sonunu tam olarak bilemiyoruz.. .
bekle...devamı var..söylemiycem...sen getir devamını...yalan-yanlış olacak belki...yine de sen doldur kalan boşluğu...ben konuşursam...ben...ben...be..b...
kötü alışkanlığım...
Aynı dili konuşmamıza sebep güldüm yüzüne, gülecek mecalim yokken bıle!
Sen ünlem dedin ben virgül dedim diye, sonuçsuz bır cümle kaldı geriye. Ben ortak noktamız olduğundan üç noktayı tercih ediyorum. Şairlerin yalnızlığını tadıyorum, kalabalıklar içindeki yalnızlık...
Hayat, sonu bilinmeyen cümlelerin sonuna konan üç nokta gibi devam ediyor ve sonunu tam olarak bilemiyoruz..
.
''ben bu ortama çok şey yazarım ama gerek yok nasılsa noktaları koymadan önce anlatacağımı anlattım.daha ne yazcam yaa'' demek oluyor.
bekle...devamı var..söylemiycem...sen getir devamını...yalan-yanlış olacak belki...yine de sen doldur kalan boşluğu...ben konuşursam...ben...ben...be..b...