Gurbetin kahrını çekenler bilir Ne bir haber nede mektubu gelir Yakar bu hasretlik beni öldürür Yeter bu çektiğim çileler benim
Yarim özledikce hayal ederim Uzaklara dalar ağlar gölezrim Ne gündüzüm belli ne gecelerim Yeter bu çektiğim çileler benim
Göz göze gelipte elin tutmadan Muratalıp doya doya dünyadan Bir gün hayalinle birgün rüyadan Yeter bu çektiğim çileler benim
İlk görüşte aşık oldum vuruldum Hasretine yana yana kül oldum Diyar diyar geze geze yoruldum Yeter bu çektiğim çileler benim
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
