Neden Şiiri - Nebican Kul

Hayata üç gün atadım derdi,
Biri bana, biri sana ve biri bize...
Güzeldi dudaklarından bin kez de olsa bizi duymak
Salt olmadığını bilmek, yalanına kanmak.

Tanımayan yok gibiydi küçük hanımı,
Parmakla gösterilmeye aşinaydı kendileri.
Ama ben alışamadım hergün o damgayı yemeye
Parmakla gösterilmeye...

Bazen düşünürdüm o kadar da çirkin değildim hani.
Mahallede bi leyla vardı o da bana vurgundu.
Vurgundu vurgun olmasına ya,
Kim bilir diki benim kaç vurgun yediğimi...

Benim neden, kimden kaçtığımı
Neye kızdığımı, neye taptığımı,
Neden içtiği mi neden kaçtığımı
Neden kaçtığı mı

Unutmadan, bi vedat abi vardı
Bi o anlardı beni bir de tulumum
Giydiğim zaman sanki bi parça nefes bi parça can...
Biraz daha yaklaşırdım maneviyata.

Ben dalmış giderken yine böyle,
O nu gördüm ya medet dedim,
Üç gün verdi bana,
Hepsi onun hepsi ona...